فابیو کاناوارو، قهرمان جام جهانی و نامی شناخته‌شده در فوتبال جهان، با قراردادی یک‌ساله هدایت تیم ملی ازبکستان را پذیرفت؛ قراردادی که رسانه‌های ایتالیایی رقم سالانه حدود چهار میلیون یورو برای خود او و کادر فنی‌اش را گزارش کرده‌اند. این رقم برای فدراسیونی که تازه‌واردان بزرگ دنیای فوتبال را به خدمت می‌گیرد، پیامی روشن دارد: ازبکستان می‌خواهد شانس خود را در اولین حضور تاریخی‌اش در مرحله نهایی جام جهانی به حداکثر برساند.
چرا کاناوارو؟ دلایل انتخاب و انتظارات فدراسیون از ازبکستان
فدراسیون فوتبال ازبکستان با جذب کاناوارو دنبال ترکیبی از تجربه جهانی، نام‌آوری رسانه‌ای و دانش تاکتیکی است تا در جام جهانی ۲۰۲۶ نمایش درخشانی داشته باشد. کاناوارو علاوه بر سابقه فنی، برند شخصی قوی‌ای دارد که می‌تواند:
- جذب توجه بین‌المللی و سرمایه‌گذاری بیشتر را به همراه آورد؛
- انگیزه و استانداردهای حرفه‌ای را به داخل اردوی ملی تزریق کند.
منتقدان اما هشدار می‌دهند که نام و شهرت به‌تنهایی تضمین‌کننده نتایج نیست و مدیریت ساختار فنی و توسعه بازیکنان ملی نیز کلید موفقیت خواهد بود.
رقم قرارداد در منظر اقتصادی فوتبال منطقه
پرداخت حدود چهار میلیون یورویی سالانه برای سرمربی و کادر فنی، در مقایسه با بازار مربیان ملی سطح بالا رقم قابل‌توجهی است اما در قیاس با هزینه‌های کلی آماده‌سازی و تبلیغات یک فدراسیون جاه‌طلب، می‌تواند به‌عنوان سرمایه‌گذاری راهبردی تبیین شود. پرسش این است که این هزینه چگونه باید با برنامه‌های زیرساختی، استعدادیابی و تقویت لیگ داخلی همراه شود تا اثر بلندمدت داشته باشد و تنها یک هزینه کوتاه‌مدت باقی نماند.
ریسک‌ها و فرصت‌ها؛ آنچه ازبک‌ها باید مراقبش باشند
استخدام یک ستاره بین‌المللی فرصت‌ها و ریسک‌هایی همزمان دارد. فرصت‌ها شامل افزایش پروفایل تیم، جذب مهاجران فوتبالی و تجربه‌گرایی فنی است؛ ریسک‌ها اما ناظر بر تکیه صرف روی نام، انتظارهای غیرواقعی مردم و فشار رسانه‌ای است که ممکن است به تصمیم‌های شتاب‌زده منجر شود. مدیریت انتظارات، شفاف‌سازی اهداف کوتاه‌مدت و تدوین برنامه‌ای روشن برای پس از جام جهانی، ازجمله ملزومات موفقیت هستند.
حضور پائولو کاناوارو و چالش‌های ترکیب کادر فنی
گفته می‌شود پائولو، برادر ۴۴ ساله فابیو، نیز به‌عنوان عضوی از کادر فنی به تیم ملحق خواهد شد. جانشینی اعضای خانوادگی در کادر فنی می‌تواند هم مزیت هم معایب داشته باشد: از یک‌سو همبستگی و هماهنگی بهتر؛ از سوی دیگر احتمال انتقادات درباره جذب‌های نه‌چندان شفاف یا محدودیت تنوع فکری در بدنه فنی. فدراسیون باید تضمین کند که انتخاب‌ها با معیارهای فنی و شایستگی همراه است.
جمع‌بندی؛ آیا این دستمزد راه به قهرمانی می‌برد؟
قرارداد کاناوارو یک اعلامیه جاه‌طلبانه است: ازبکستان می‌خواهد در نقشه فوتبالی جهان دیده شود. اما تبدیل هزینه به موفقیت مستلزم برنامه‌ریزی همه‌جانبه است—از آماده‌سازی تاکتیکی و پزشکی گرفته تا تقویت لیگ و استعدادیابی مستمر. اگر این سرمایه‌گذاری صرفاً روی نام تمرکز کند، خطر اتلاف منابع وجود دارد؛ اما اگر با چشم‌اندازی بلندمدت پیوند یابد، می‌تواند آغازی برای جهشی واقعی در فوتبال این کشور باشد.
