رئیس سازمان حفاظت محیط زیست کشور اعلام کرد: در جریان جنگ ۱۲ روزه اخیر، ۱۳ منطقه حفاظتشده در کشور هدف حملات رژیم صهیونیستی قرار گرفت که به مرگ بسیاری از گونههای جانوری منجر شده است.
تخریب طبیعت؛ یکی از پیامدهای تلخ جنگ
شینا انصاری، معاون رئیسجمهور و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست، روز پنجشنبه ۹ مرداد، در دیدار با نماینده ولیفقیه و امامجمعه همدان، با ابراز تأسف از آسیبهای زیستمحیطی ناشی از درگیریهای اخیر، اظهار کرد: محیط زیست صرفاً یک موضوع فنی یا اجرایی نیست بلکه یک مسئله فرهنگی، اجتماعی و انسانی است که نیازمند مشارکت همه اقشار جامعه بهویژه نهادهای مذهبی و فرهنگی است.
وی با اشاره به چالشهای گستردهای که کشور از نظر منابع طبیعی با آن روبهروست، افزود: تغییرات اقلیمی، خشکسالیهای پیدرپی و بحران انرژی، اداره منابع حیاتی را دشوارتر از همیشه کرده و تأثیرات آن بر زندگی انسانی، گونههای جانوری و اکوسیستمها بسیار محسوس است.
نقش نهادهای دینی در ترویج فرهنگ حفاظت از محیط زیست
انصاری در ادامه با تأکید بر جایگاه آموزههای دینی در صیانت از طبیعت گفت: روحانیون و رهبران دینی میتوانند با نفوذ معنوی خود، فرهنگ حفظ محیط زیست را به عنوان یک وظیفه الهی در جامعه نهادینه کنند. حفاظت از منابع طبیعی نیازمند همراهی مراجع فرهنگی، اجتماعی و مذهبی است.
توسعه پایدار؛ شرط حیاتی برای حفظ منابع طبیعی
در ادامه این دیدار، آیتالله حبیبالله شعبانی، نماینده ولیفقیه در استان همدان، با اشاره به آسیبهای واردشده به منابع طبیعی در مسیر توسعه ناپایدار گفت: مصرفگرایی افراطی و استفاده بیرویه از منابع، از عوامل اصلی تخریب محیط زیست هستند و توسعه در استان باید با رعایت الزامات زیستمحیطی همراه باشد.
وی آب و خاک را نماد قدرت و پایداری کشور دانست و خاطرنشان کرد: در تصمیمات کلان، باید نگاه مسئولانهای به منابع طبیعی داشته باشیم و از بهرهبرداری بیملاحظه جلوگیری کنیم. همچنین افکار عمومی نسبت به فعالیتهای نیروگاه تولید برق مفتح حساس شدهاند و اگرچه نظر کارشناسی آسیب مستقیم را رد میکند، باید نگرانی مردم مورد توجه قرار گیرد.
توازن میان توسعه و حفظ طبیعت؛ نیاز حیاتی امروز
آیتالله شعبانی با بیان اینکه استان همدان در گذشته دارای منابع آبی غنی مانند قناتها و چشمهها بوده، تأکید کرد: امروز باید میان توسعه و حفاظت از محیط زیست تعادل برقرار کنیم. نقشه تحول استان نیز این رویکرد را در دستور کار قرار داده و توسعه باید متناسب با ظرفیتهای زیستمحیطی پیش برود.

در پایان این نشست، بر لزوم مسئولیتپذیری نسل امروز نسبت به نسل آینده تأکید شد؛ اینکه تصمیمگیریهای امروز باید با نگاه بلندمدت و پایدار صورت گیرد تا طبیعت به عنوان میراثی ارزشمند برای نسلهای بعدی باقی بماند.