استفاده از دوچرخه‌های اشتراکی به عنوان راه‌حلی پایدار برای کاهش ترافیک، صرفه‌جویی در زمان و حفظ محیط زیست، در سال‌های اخیر در بسیاری از کلان‌شهرها مورد توجه قرار گرفته است. شهر مشهد با در اختیار داشتن بیش از ۱۷۰۰ دستگاه دوچرخه فعال و ۶۲ هزار کاربر ثبت‌نامی، در صدر شهرهای ایران از نظر بهره‌گیری از این ظرفیت قرار دارد.
گسترش زیرساخت و پراکندگی ایستگاه‌ها؛ نقطه قوت بایدو در مشهد
بر اساس نظرات شهروندان، مهم‌ترین مزیت طرح دوچرخه‌های بایدو، پوشش گسترده ایستگاه‌ها در سطح شهر است؛ به‌طوری‌که فاصله بسیاری از نقاط مسکونی تا نزدیک‌ترین ایستگاه کمتر از ۵۰۰ متر عنوان شده است. مسیرهای ویژه دوچرخه‌سواری به طول ۲۲۰ کیلومتر نیز در مشهد با رنگ‌آمیزی آبی از دیگر مسیرها متمایز شده‌اند.
اشکالات نرم‌افزاری؛ دغدغه مشترک کاربران
با وجود استقبال چشمگیر، برخی کاربران نظیر محمدرضا ضابط و سپیده مهاجر از اختلال‌های مکرر در اپلیکیشن شهر من گلایه دارند؛ از عدم ثبت قفل نهایی دوچرخه گرفته تا چالش‌های احراز هویت و سرورهای ناپایدار. همچنین، برخی از دوچرخه‌های مستقر در ایستگاه‌ها دارای نقص فنی هستند و بدون رسیدگی، برای مدت طولانی در همان مکان باقی می‌مانند.
مزایای اقتصادی و زیست‌محیطی؛ انگیزه‌ای برای ادامه استفاده
فرزان قنبری، کاربر پرتجربه این طرح، هزینه پایین استفاده از دوچرخه‌های بایدو را از نقاط قوت مهم عنوان می‌کند. او تأکید دارد که ترکیب صرفه‌جویی مالی، سلامت جسمی و کاهش آلودگی هوا، سه دلیل اصلی برای وفاداری‌اش به این مدل حمل‌ونقل است.
ثبت روزانه ۳ هزار سفر موفق با بایدو
به گفته قاسم طاهری، مدیرعامل شرکت توسعه ارتباطات ترافیکی شهرداری مشهد، به‌طور میانگین روزانه ۳۰۰۰ سفر موفق توسط کاربران دوچرخه‌های بایدو ثبت می‌شود. وی با اشاره به مکان‌یابی هوشمند ایستگاه‌ها در نقاط با بیشترین تقاضا، از تخفیف ۷۰ درصدی هزینه‌ها و امتیازات تشویقی مانند “رکاب‌زن برتر” و استفاده رایگان در روز تولد نیز خبر داد.
امنیت تجهیزات و سیاست‌های ویژه برای بانوان
تمام دوچرخه‌ها مجهز به GPS هستند و طبق گزارش‌ها، تمام موارد معدود سرقت شناسایی و بازیابی شده‌اند. همچنین، برای بانوان نیز ۱۰ بوستان مخصوص به دوچرخه‌های اشتراکی مجهز شده‌اند که امکان استفاده با تخفیف ۹۰ درصدی در ساعات ابتدایی فراهم است.
نیاز به توسعه نرم‌افزار و فرهنگ‌سازی گسترده‌تر
اگرچه طرح بایدو توانسته نقشی مؤثر در کاهش بخشی از مشکلات حمل‌ونقل ایفا کند، اما مشکلات نرم‌افزاری و کمبود رسیدگی به دوچرخه‌های معیوب از چالش‌های برجسته طرح به‌شمار می‌آید. در کنار این، فرهنگ‌سازی گسترده‌تر برای ترغیب شهروندان به استفاده از دوچرخه، به‌ویژه در شرایط آلودگی هوا، ضرورتی انکارناپذیر است.
