«اتحادیه کشورهای جنوب شرق آسیا» (آسه‌آن) از یک طرح استراتژیک بلندپروازانه برای تبدیل شدن به چهارمین اقتصاد بزرگ جهان رونمایی کرد. این طرح شامل هماهنگ‌سازی استانداردهای تجاری و ادغام مالی بیشتر است و قرار است طی ۵۰ سال آینده مسیر توسعه اقتصادی این منطقه را ترسیم کند.
افزایش تجارت، حرکت آزاد و شفافیت اقتصادی
این طرح ۴۱ صفحه‌ای که در جریان اجلاس رهبران آسه‌آن در مالزی منتشر شد، خواستار افزایش تجارت منطقه‌ای، حرکت آزادتر کسب‌وکارها و افراد، افزایش شفافیت و رویه‌های نظارتی، و سیاست‌های پایدار در بخش‌های معدن، صنعت و کشاورزی برای جذب سرمایه‌گذاری خارجی است. اعضای آسه‌آن شامل اندونزی، تایلند، مالزی، ویتنام، فیلیپین، سنگاپور، کامبوج، لائوس، میانمار و برونئی هستند که باید ادغام اقتصادی خود را تعمیق بخشند، امنیت انرژی را دنبال کنند، اتصال حمل‌ونقل را افزایش دهند و زنجیره‌های تأمین را تقویت کنند.
این سند تأکید می‌کند که ادامه تجارت به روال معمول در این منطقه اقتصادی بسیار پویا، کافی نیست. کشورهای منطقه برای اینکه آسه‌آن بتواند تا سال ۲۰۴۵ به چهارمین اقتصاد بزرگ جهان تبدیل شود، باید ادغام اقتصادی خود را تعمیق بخشیده و چابکی خود را برای مقابله با چالش‌های چندوجهی افزایش دهند.
چالش‌ها و موانع پیش‌رو
سند استراتژیک آسه‌آن، چالش‌های متعددی را برای ادغام اقتصادی این اتحادیه شناسایی کرده است. این چالش‌ها شامل تنش‌های ژئوپلیتیکی، تغییر جریان‌های تجاری و تحولات فناوری تا تأثیرات تغییرات اقلیمی و تغییرات جمعیتی می‌شود.
آسه‌آن، که در سال ۱۹۶۷ با پنج عضو تشکیل شد و در سال ۲۰۱۵ یک جامعه اقتصادی با هدف ادغام اقتصادها و تقویت جایگاه جهانی منطقه تأسیس کرد، با وجود رشد سریع اقتصادهای اعضایش در سال‌های اخیر و تولید ناخالص داخلی جمعی ۳.۸ تریلیون دلار، همچنان با کندی در روند ادغام روبرو بوده است. تفاوت‌های زیادی در اقتصادها، نظام‌های سیاسی، اندازه جمعیت و سطح توسعه اعضای آن وجود دارد و هیچ مرجع مرکزی برای اطمینان از رعایت توافق‌نامه‌ها و ابتکارات آسه‌آن وجود ندارد. این مسائل می‌توانند مانع بزرگی در مسیر تحقق اهداف بلندپروازانه این طرح باشند.
نقش شورای جامعه اقتصادی و دبیرخانه آسه‌آن
در این طرح استراتژیک آمده است که شورای جامعه اقتصادی آسه‌آن مسئول اجرای استراتژی‌ها خواهد بود، در حالی که دبیرخانه آسه‌آن بر اجرای آن‌ها نظارت خواهد کرد.
تریشیا یئو، دانشیار دانشگاه «ناتینگهام» مالزی، معتقد است: “جنگ تعرفه‌ای مداوم بین آمریکا و چین و تعرفه‌های سنگین آمریکا بر کشورهای جنوب شرق آسیا، ضرورت حرکت سریع‌تر آسه‌آن به سمت ادغام منطقه‌ای را ایجاد کرده است.” او افزود که کشورهای آسه‌آن باید به جای دنبال کردن توافق‌های دوجانبه به تنهایی، ارزش جمعی بیشتر مذاکرات یکپارچه را به رسمیت بشناسند. این دیدگاه، بر اهمیت همبستگی و یکپارچگی منطقه‌ای در مواجهه با فشارهای اقتصادی جهانی تأکید می‌کند.
به نظر شما، مهمترین گام عملی که آسه‌آن باید برای تسریع روند ادغام اقتصادی خود بردارد چیست؟
