مدیر تیم‌های ملی دوچرخه‌سواری ایران از راه‌اندازی تیم پارادوچرخه‌سواری بانوان خبر داده است. این اتفاق در حالی است که وضعیت اعزام این تیم به مسابقات بین‌المللی، از جمله قهرمانی آسیا و بازی‌های پاراآسیایی ناگویا ژاپن، به حمایت و تامین بودجه از سوی کمیته ملی پارالمپیک گره خورده است. فدراسیون دوچرخه‌سواری با چالش‌های مالی جدی برای توسعه و اعزام ورزشکاران پارادوچرخه‌سواری روبروست.
برگزاری اردوی آمادگی و حضور ورزشکاران برجسته
محمود وفایی، مدیر تیم‌های ملی دوچرخه‌سواری، از برگزاری اولین مرحله اردوی آمادگی تیم ملی پارادوچرخه‌سواری خبر داد. این اردو از ۱۷ خرداد در مجموعه ورزشی آزادی آغاز شده و تا ۲۱ خرداد ادامه خواهد داشت. هدف اصلی این اردو، انجام تست‌های تخصصی و آمادگی برای حضور در بازی‌های پاراآسیایی ناگویا ژاپن است.
ورزشکاران مطرحی نظیر مهدی محمدی، سهیل کوچکی، احمد حمزه‌لو، آرش کلاهچی، بهروز فرزاد، رضا رشنو، محمد دلیر، حسام ساقی، علی سلطانی، فربد علیمحمدی، مریم ادیب، مریم جلالیه، الناز کریمی و نیایش علیزاده در این اردو حضور دارند. حضور این چهره‌ها نشان‌دهنده پتانسیل بالای ایران در رشته پارادوچرخه‌سواری است، اما تحقق این پتانسیل نیازمند حمایت‌های مادی و معنوی است.
چالش‌های مالی و لزوم حمایت کمیته ملی پارالمپیک
وفایی درباره برنامه‌های پیش‌بینی شده برای تیم ملی پارادوچرخه‌سواری زنان و مردان، اظهار نگرانی کرد و گفت: “تا سال ۲۰۲۶ هیچ مسابقه برون‌مرزی برای پارادوچرخه‌سواری پیش‌بینی نشده است، زیرا بودجه‌ای برای اعزام ورزشکاران به مسابقات نداریم.”
او تاکید کرد که در صورت عمل کمیته ملی پارالمپیک به وعده‌های خود و حمایت لازم از ورزشکاران پارادوچرخه‌سواری، بانوان نیز در صورت کسب حدنصاب رکورد ورودی، به مسابقات برون‌مرزی اعزام خواهند شد. این سخنان بیانگر آن است که فدراسیون دوچرخه‌سواری، علی‌رغم میل باطنی و وجود پتانسیل، به دلیل محدودیت‌های مالی قادر به اعزام ورزشکاران خود به مسابقات بین‌المللی نیست.
وفایی در ادامه به ویژگی‌های خاص تجهیزات پارادوچرخه‌سواری اشاره کرد و گفت: “تهیه این تجهیزات با بودجه کنونی فدراسیون دوچرخه‌سواری امکان‌پذیر نیست و بدون حمایت، شرایط سختی برای اعزام و یا برپایی اردوهای تدارکاتی برای ورزشکاران پارادوچرخه‌سواری داریم.”
عدم احتساب مدال‌ها و تاثیر آن بر انگیزه‌ها
یکی از دلایل اصلی این کمبود حمایت، به گفته وفایی، “زمانی که مدال‌های پارادوچرخه‌سواری برای فدراسیون محاسبه نمی‌شود، پس چه ضرورتی وجود دارد که ما برای اعزام پارادوچرخه‌سواری به رقابت‌های قهرمانی آسیا یا پاراآسیایی هزینه کنیم؟” این اظهارنظر نشان می‌دهد که ساختار بودجه‌ریزی و ارزیابی عملکرد فدراسیون‌ها نیاز به بازنگری دارد تا رشته‌های پاراالمپیک نیز از حمایت کافی برخوردار شوند.
وی تصریح کرد: “ما نیاز به حمایت بیشتر کمیته ملی پارالمپیک داریم تا در اعزام‌های دوچرخه‌سواری، ورزشکاران پارادوچرخه‌سواری را نیز اعزام کنیم. با شرایط کنونی، امکان اعزام آن‌ها تا سال ۲۰۲۶ وجود ندارد.”
این وضعیت نه تنها می‌تواند فرصت‌های قهرمانی را از ورزشکاران پارادوچرخه‌سوار سلب کند، بلکه بر انگیزه و روحیه آن‌ها نیز تاثیر منفی خواهد گذاشت. برای حفظ این ورزشکاران و توسعه پارادوچرخه‌سواری در کشور، ضروری است که توجه ویژه‌ای به تامین بودجه و ایجاد زیرساخت‌های لازم صورت گیرد. به نظر شما، راهکارهای عملی برای جذب منابع مالی بیشتر و حمایت از رشته‌های پاراالمپیک در ایران چیست؟
