امید جهان، خواننده ۴۴ ساله موسیقی پاپ که پس از اجرای زنده در جشنواره خرمای بم دچار سکته قلبی شده بود، بامداد شنبه ۲۲ شهریورماه در بیمارستان پاستور بم دارفانی را وداع گفت. خبری که نه‌تنها فضای موسیقی کشور را بهت‌زده کرد، بلکه سایه سنگینی بر یکی از نمادهای امیدبخشی به‌ویژه در شهری زد که سال‌هاست از اندوه زلزله دهه هشتاد رهایی جسته و خرمایش را جشن می‌گیرد.
تجسم امید در ملودی‌های بومی
بم نقطه تلاقی تاریخ و نشاط است؛ از بار اولی که مردم به‌خاطر زلزله گرد هم آمدند تا امروز که جشن خرما برگزار می‌شود، نیاز به صدایی داشتند که بی‌واسطه از دل خاک برخیزد. امید جهان با تلفیق ملودی‌های جنوبی و فضاسازی‌های پاپ، در آلبوم «ایرانگرد» موسیقی نواحی ایران را برای نسل جدید بازخوانی کرد. صدای او:
- پل ارتباطی میان فرهنگ محلی و ذائقه شهرنشینان شد
- نشان داد یک خواننده می‌تواند روایت‌گر هویت و آرزوهای ملتش باشد
از ستایش حاج‌قاسم تا تعهد به وطن
امید جهان کمتر پرده از اشتیاق قلبی‌اش به شهید سپهبد قاسم سلیمانی برمی‌داشت. در گفت‌وگویی تعریف می‌کرد وقتی در پرواز با کسی مواجه شد که انگشترش را از حاج‌قاسم هدیه گرفته بود، خاطره تلخ و شیرین رؤیای دیدار او را با شوق بازگو کرد. بارها در مصاحبه تأکید داشت: «مگر می‌شود از خارج سفر کنی و بگویی وطن نشد؛ من اینجا زاده‌ام و زیر این پرچم می‌خواهم بخوانم.»
ادامه راه؛ چراغی در مسیر جوانان
خاموشی ناگهانی امید جهان تلنگری‌ست برای مرور میراث او و حمایت از هنرمندان آینده‌دار جنوب کشور. برای پاسداشت یاد و راه او می‌توان:
- برگزاری کنسرت‌های خیریه در بم به نام «امید جهان» و اختصاص درآمدها به سلامت هنرمندان
- ایجاد کارگاه‌های آموزشی موسیقی بومی و پاپ برای نوجوانان و جوانان جنوبی
امید جهان با نغمه‌هایش هنوز در دل شنوندگان زنده است؛ همان‌قدر که جشنواره خرما در بم نمادی از زندگی دوباره بود، صدای او آیینه‌ای شد برای شنیدن آوای امید در دل سختی‌ها.
