چشم‌انداز کلی
عملکرد ضعیف پرسپولیس در پنج هفته ابتدایی لیگ و فشار فزاینده هواداران، باشگاه را در وضعیتی قرار داده که بیش از هر زمان دیگری سوال از کارآمدی مدیریت و کادر فنی مطرح است. دعوت رسمی وحید هاشمیان به جلسه هیات‌مدیره و نارضایتی آشکار اعضا از عملکرد مدیرعامل، نشانه‌های یک برزخ مدیریتی است که پیامدهای ورزشی و سازمانی آن باید جدی گرفته شود.
وضعیت فعلی
در حالی که تیم تنها یک برد کسب کرده و بارها شعارهای مخاطبانه علیه مدیرعامل و گاه سرمربی شنیده شده، هیات‌مدیره ظاهراً تماشاچی محتاطی است: از یک سو تمایلی به تغییرات فوری ندارد و از سوی دیگر نمی‌خواهد اختیار کامل امور در دست مدیرعامل باشد. این توازن شکننده تا زمانی که تصمیم مشخصی گرفته نشود، فضای باشگاه را آشفته نگه می‌دارد.
ریشه‌های بحران
کانونی بودن این بحران صرفاً نتیجه نتایج ضعیف نیست؛ عوامل ساختاری و ارتباطی نقش مهمی دارند:
- فقدان شفافیت در خط‌مشی‌های نقل‌وانتقالات و انتخاب مربی؛
- انتظار بالای طرفداران در برابر ضعف‌های فنی و کمبودهای تیمی؛
- خلأ در هماهنگی میان هیات‌مدیره، مدیریت اجرایی و کادر فنی که مسئولیت‌ها را مبهم کرده است.
دو سناریوی محتمل
- ادامه مسیر فعلی با تغییرات محدود: هیات‌مدیره به سرمربی تذکر می‌دهد، وعده حمایت مشروط از مدیرعامل صادر می‌شود و تلاش می‌شود با تزریق منابع یا قراردادهای کوتاه‌مدت، اوضاع فنی ترمیم شود. پیامد: ثبات مدیریتی حفظ می‌شود اما خطر ادامه انتقاد عمومی و تضعیف روحیه بازیکنان وجود دارد.
- تغییر مدیریتی یا فنی جدی: برکناری یا کناره‌گیری مدیرعامل و/یا کنار گذاشتن سرمربی، با هدف بازسازی اعتماد هواداران و شروع مجدد ساختاری. پیامد: شوک کوتاه‌مدت و هزینه مالی و سازمانی که در صورت مدیریت صحیح می‌تواند نقطه عطفی در بازسازی باشگاه باشد.
پیامدها برای باشگاه
تصمیم‌های شتاب‌زده یا بالعکس اصرار بر ماندن در وضعیت فعلی هر دو هزینه‌هایی دارد: کاهش درآمد بلیت‌فروشی و اسپانسرینگ، فرسایش سرمایه اجتماعی میان هواداران، و اختلال در برنامه‌ریزی نقل‌وانتقالات. از سوی دیگر مدیریت عاقلانه بحران می‌تواند فرصت بازآرایی ساختاری و بازیابی اعتماد عمومی را فراهم آورد.
پیشنهادهای راهبردی
- تدوین و اجرای یک برنامه بحران ۲ تا ۴ هفته‌ای شامل شفاف‌سازی با هواداران، گزارش عملکرد فنی و برنامه اصلاحی فوری؛
- راه‌اندازی فرآیند ارزیابی مستقل مدیریتی شامل نمایندگان هیات‌مدیره، اعضای علی‌البدل هواداری و یک نهاد خارج از باشگاه برای پیشنهاد بسته‌های اصلاح ساختاری و نظارتی.
نتیجه
پرسپولیس امروز در یک چهارراه تصمیم‌گیری قرار دارد؛ انتخاب میان حفظ وضع موجود یا تغییرات ساختاری باید با تحلیل ریسک‌ها، شفافیت و زمان‌بندی دقیق انجام شود. تصمیم درست نه تنها معطوف به نتیجه یک مسابقه، بلکه متکی بر بازسازی اعتماد، تعیین مسئولیت‌ها و ایجاد سازوکارهای پاسخگو برای بلندمدت خواهد بود.
