در یک جهش علمی چشم‌گیر، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی (نور) موفق شده است تا کنون حدود ۴۰۰ هزار حدیث شیعه را با بهره‌گیری از فناوری‌های نوین هوش‌محور پردازش، ساختاردهی و استخراج کند؛ اقدامی که گامی نو در مسیر تلفیق علوم دینی با فناوری‌های پیشرفته محسوب می‌شود.
به گفته حجت‌الاسلام محمدحسین بهرامی، رئیس این مرکز، فعالیت‌های نور با سابقه‌ای بیش از ۳۶ سال، بر پایه حمایت مستقیم رهبر معظم انقلاب اسلامی پایه‌ریزی شده و هدف اصلی آن، ارائه خدمات علمی و فنی به جامعه پژوهشی علوم اسلامی است.
وی با اشاره به ماهیت میان‌رشته‌ای فعالیت‌های مرکز نور تصریح کرد: این مجموعه با بهره‌گیری از دانش حوزوی و فنی متخصصان، الگویی موفق از تعامل علوم دینی و فناوری را پیاده‌سازی کرده است؛ تجربه‌ای که امروز در ادبیات علمی جهان با عنوان علوم انسانی دیجیتال (Digital Humanities) شناخته می‌شود، در حالی که مرکز نور سال‌ها پیش به آن دست یافته بود.
دستاوردهای کم‌نظیر در پردازش علوم اسلامی
بهرامی اعلام کرد که تاکنون ۱۲۹,۹۰۰ جلد کتاب تخصصی در حوزه علوم اسلامی دیجیتال‌سازی شده و سالانه بیش از ۳۰ هزار جلد به این گنجینه افزوده می‌شود. از سوی دیگر، تمرکز این مرکز تنها بر تصویربرداری نیست، بلکه تمامی منابع حدیثی با بیش از ۲۰ نوع برچسب تخصصی شامل ساختار روایت، راوی، امام صادرکننده، سند، متن، محل مدح یا ذم و … به شکلی تحلیلی پردازش شده‌اند.
وی خاطرنشان کرد: در همکاری با آستان قدس رضوی، مجموعه‌ای جامع از روایات امام رضا (ع) گردآوری شده که از لحاظ دقت، تحلیل و ارجاع منبع، در هیچ منبع دیگری نظیر آن یافت نمی‌شود.
پوشش گسترده نشریات و پایگاه‌های علمی
در کنار کتاب‌ها و منابع حدیثی، نشریات تخصصی حوزه و دانشگاه مانند «ملک» و «میقات» نیز در این مرکز با کیفیت بالا پردازش، نمایه‌سازی و دسته‌بندی شده‌اند و در اختیار محققان و علاقه‌مندان قرار گرفته‌اند.
تمرکز بر نگاه جمعی و مالکیت علمی
رئیس مرکز نور همچنین بر تعلق جمعی پروژه‌ها و نرم‌افزارها به این نهاد علمی تأکید کرد و گفت: هیچ طرح یا تولیدی به نام شخص ثبت نمی‌شود، بلکه حاصل تلاش تیمی متشکل از طلاب فاضل و کارشناسان فناوری است که سال‌ها برای ارتقاء جایگاه علم دینی با رویکرد فناوری‌محور تلاش کرده‌اند.
در پایان نشست مشترک با مؤسسه و روزنامه اطلاعات نیز تفاهم‌نامه‌ای جهت توسعه همکاری‌های پژوهشی و آموزشی به امضا رسید تا در قالب آن، ظرفیت‌های علمی و فرهنگی دو مجموعه بیش از پیش هم‌افزا شوند.
